Als kerken het gesprek aan gaan met de locale overheid heeft dat soms grote invloed. Dat bleek bijvoorbeeld in Apeldoorn. Verschillende politici beweerden dat er in de Hofstad geen dakloosheid voorkwam. Totdat de kerken een foto-expositie openden waarin allerlei mensen waren geportretteerd die in de open lucht moesten slapen. De politiek moest toen het probleem wel degelijk onder ogen zien.
Dat voorbeeld kwam aan de orde dinsdag bij het knooppunt Kerken en Armoede als onderbouwing om een expertmeeting te organiseren in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen die volgend jaar maart worden gehouden. Op 4 oktober komen deskundigen bij elkaar om een advies te formuleren voor plaatselijke raden van kerken, kerkenraden, parochiebesturen en diaconieën. Onderliggende gedachte is, dat kerken meer nog dan in het verleden een lijntje moeten hebben met de locale overheid. Want de gemeenteraad heeft de laatste jaren diverse taken rond armoede en zorg overgeheveld gekregen van de landelijke politiek.
Er zijn vier momenten waarop het contact de komende tijd zal kunnen plaatsvinden. Een eerste moment, min of meer afgesloten inmiddels, is de invloed die men zoekt op de verkiezingsprogramma’s. Een tweede moment zijn de verkiezingen zelf, waarin men commitment kan zoeken voor zaken van armoede en kwetsbare groepen. Een derde moment is het coalitie-akkoord dat er moet komen. En een laatste periode is het contact met de wethouder(s) die de sociale portefeuilles beheren.
Kerken kunnen natuurlijk het beste plaatselijk samen optrekken. Ze maken hun agenda op aan de hand van de concrete ervaringen die ze in het diaconaat, in de jeugdzorg en andere vormen van pastoraat opdoen. Met die ervaringen proberen ze de overheid te engageren voor de problemen, waardoor – bij een goede samenwerking – de taak van de diakenen behoorlijk kan worden ontlast en de mensen om wie het eigenlijk gaat een gemakkelijker toegang kunnen krijgen tot de overheid.