Het Leger des Heils heeft een preekschets geschreven met het oog op de zondag voorafgaand aan de Kerkproeverijzondag. Bewust zet de auteur Jeroen Herben in op de viering voorafgaand aan de zondag waarop de gasten worden verwacht. Op die manier kan hij de korpsgenoten inspireren om zelf gasten uit te nodigen.
Wie een dergelijke bezinning op gang wil brengen, moet eerst een invalshoek kiezen. Het woord ‘(uit)nodigen’ zou daarvoor geschikt kunnen zijn. Je komt dan bij teksten als de nodiging tot de bruiloft (Matt. 22: 9) of de oproep tot nederigheid die Jezus uitspreekt als hij ziet dat de farizeeën elkaar de hand boven het hoofd houden en de erezetels geven (Lucas 14: 7). Een aardige bijkomstigheid is, dat het griekse woord ‘kletheoo’ in het hebreeuws wordt weergegeven met ‘koré, oftewel: ‘geroepen’. Alsof de uitnodiging niet luid genoeg kan zijn.
Herben kiest echter een andere invalshoek. Hij zet in op de vraag waarom mensen tot nu toe anderen niet uitnodigen. Herben: ‘De onderliggende vraag van Kerkproeverij is: Waarom is het voor ons zo moeilijk geworden om mensen voor de samenkomsten uit te nodigen? De nadruk ligt hierbij op het naar onszelf kijken – we kunnen allerlei dingen bedenken waarom andere mensen dat niet zouden willen, maar vaak is het de angst die in onszelf zit’. Herben gaat vervolgens in op 1 Johannes 4:16-19 en 1 Petrus 3:13-16
In zijn uitwerking is hij – zoals van een vertegenwoordiger van het Leger mag worden verwacht – heel concreet: ‘De cursus ‘Hoe nodig ik uit’ is niet zo moeilijk, namelijk deze: ‘Wil je volgende week met mij mee naar de samenkomst van mijn korps/kerk?’’ Hij plaatst daarbij de liefde tegenover de angst. ‘De ware liefde laat geen ruimte voor angst, zegt de schrijver van de eerste Johannesbrief. Waarom zouden wij dan nog bang zijn? Laten we ons leiden door angst (voorzichtigheid, bezorgdheid, radeloosheid etc), of laten we ons leiden door de liefde van God, en de Geest die ons van alles wil geven om in Zijn dienst Jezus grote opdracht uit te voeren – die om discipelen te maken. Angst is zelfbeschermend. Angst houdt ons soms scherp en alert. Maar te grote angst verlamt’.
Daar tegenover staat de liefde. De liefde van God. Echte liefde is zelfgevend. Het beweegt in de richting van anderen. Het groeit en verbindt. Het geeft leven. Herben verwijst naar Michael Harvey: ‘Er is moed nodig om ‘nee’s’ te aanvaarden. Het Engelse woord courage (moed) komt van het Franse woord ‘coeur’ dat hart betekent. Ons hart pompt bloed naar ledematen, hersenen en alle vitale organen. Zo maakt moed de christelijke deugden mogelijk die worden belichaamd door de vrucht van de Geest (Galaten 5:22-23). Moed brengt ook geduld voort. Soms moeten we ook gewoon geduldig zijn en ‘nee’ accepteren. Tegenwoordig willen we direct resultaat; als we niet direct bevrediging ervaren geven we op en zoeken we iets anders. De liefde van God is ook geduldig’.
Voor het volledige materiaal van Jeroen Herben, Leger des Heils, klik hier.
Foto’s: Raad van Kerken