Klaas van der Kamp schreef voor de bladen van Wegener een column over de lange weg van verzoening die men heeft te gaan na een oorlog.
Londonderry
Noord-Ierland lijkt op het Midden-Oosten; in die zin, dat je in beide streken mensen kunt ontmoeten die met een wapen in de hand zich beroepen op een religie. Komt het ooit weer goed, vraag je je af, als je de ellende ziet, die daaruit voortvloeit. Noord-Ierland maakt inmiddels duidelijk, dat je inderdaad generaties nodig hebt om alles weer in het gareel te krijgen. De Noord-Ieren zijn begonnen aan een lang en moeizaam proces van verzoening.
Er is de laatste jaren veel ten goede veranderd. Protestanten en rooms-katholieken geven zeven jaar samen invulling aan de regering, zij het met vallen en opstaan. Twintig procent van de huwelijken is gemengd. Tien procent van de kinderen krijgt gemengd onderwijs.
De overheid probeert het onderlinge respect te bevorderen en heeft leerlingen gevraagd hun idealen voor de toekomst op papier te zetten. De dromen zijn gebundeld en worden in een zilveren capsule bewaard in het gemeentehuis van Belfast. Het is de bedoeling dat de schaal open gaat in 2025. Er staat een spreuk op het zilver: ‘De kinderen van verzoening zullen ouders worden van vrede’. De spreuk maakt duidelijk dat iedereen er rekening mee houdt dat er generaties over heen gaan voordat de pijn is verwerkt.
We bezochten het land onlangs met een hele groep Nederlanders. We reden in een bus van Belfast naar Londonderry. Dat zijn de steden die dertig jaar geleden steevast in het Journaal zaten vanwege de trammelant. We zagen de naam ‘Derry’ op de borden staan. ‘Het is de rooms-katholieke aanduiding voor de tweede stad van Noord-Ierland’, legde een gids uit. ‘Als je vanuit het noorden komt staat er ‘Londonderry’ op de borden. Die naam gebruiken de protestanten’. De groep van Nederlanders had weinig begrip voor zoveel subtiele woordkeus. ‘Getverderrie’, zei er één, ‘ruzie over de naam van je stad; die stomme religies ook’. De gids ving de tirade op. ‘We like to speak of: legenderry’, corrigeerde ze.
Foto’s:
Op de muren die door de stad Belfast lopen ziet men allerlei soorten van grafity, tekenen van verzoening meestal, maar ook robuuste taal om zichzelf als macht te positioneren.
De vredescapsule in het gemeentehuis van Belfast.