Het verschil aan belangstelling voor de kerk is niet zozeer bepaald door leeftijd, maar door de persoonlijke geschiedenis, de opgedane ervaringen en de behoeften. Dat is één van de conclusies in de nieuwste uitgave van de Raad van Kerken in Nederland, waarin jonge mensen een briefwisseling aangaan met de leiders van hun kerk.
De Raad van Kerken heeft het thema van jongvolwassenen in de kerk al enkele jaren op de agenda staan. Zo zijn er ambassadeurs aangesteld uit de leeftijdsgroep van 20 tot 35 jaar, die het oecumenische werk voor het voetlicht brengen. En er verscheen eerder een brochure waarin de eigenschappen en verwachtingen van jonge mensen ten aanzien van geloof en spiritualiteit onder woorden is gebracht. De briefwisseling met kerkleiders over het belang van het instituut kerk brengt nu de invalshoek van jonge mensen verder voor het voetlicht.
Dr. Arjan Plaisier heeft voor de Raad een notitie opgesteld waarin hij duidelijk maakt dat het instituut onmisbaar is, waar het gaat om het sociale aspect van het geloof, het zichtbaar maken van het lichaam van Christus, het collectief handelen, het uitdrukking geven aan trouw en invulling geven aan discipline in het geloof. Hij noemt het van belang dat de kerk voldoende flexibel is, transparant, herkenbaar, nederig en vitaal.
De ambassadeur Maaike de Reuver van de Protestantse Kerk in Nederland reageert op zijn stellingen. Ze noemt het niet nodig dat de kerk zich als instituut gaat verkopen en ze zou wensen dat de jonge generatie meer te zeggen zou krijgen in de kerk. Dr. Plaisier reageert ingetogen met de woorden van een dichter: ‘Forgive me, Lord, I am old’.
Opvallend is de milde toon die juist bij veel jongeren de boventoon voert. Daniëlle Koning van de Adventisten zegt: ‘De bron van openbaring ligt niet primair in het individu, maar in het door God aangesproken collectief. Omdat God zo veelkleurig en zo heilig is, kan Hij zich maar beperkt openbaren aan een individu. We zien in de Bijbel dat Hij koos om zich te openbaren aan een volk. Een daar zit hem nu juist ook de centrale functie van het instituut kerk’.
De geloofsgemeenschap zorgt ervoor dat het niet allemaal uit mezelf hoeft te komen, dat me woorden aangereikt worden die ik zelf niet altijd kan bedenken, dat er geloof is waar ik bij aan kan sluiten, ook als ik mijn eigen ongeloof ervaar’, verwoordt Elise Woertman van de Rooms-Katholieke Kerk.
Verschillende jonge mensen geven blijk van een verlangen naar een vrij, niet-dogmatische manier van geloven. Laurens van Esch heeft zich aangesloten bij het genootschap van de Vrienden (Quakers). Hij waardeert de vrije, democratische omgangsvormen. Hij heeft gemerkt dat het begrip ‘kerk’ ten onrechte wat hem betreft ‘bij leeftijdsgenoten associaties oproept met autoriteit, dogmatisch geloof en conservatisme’.
De uitgave ‘Brieven over de kerk tussen de generaties’ is verschenen in de reeks Oecumenische Bezinning van de Raad van Kerken. Abonnees hebben automatisch een exemplaar thuisgestuurd gekregen. Voor zes euro kan men de bundel van 80 pagina’s bestellen bij het bureau van de Raad van Kerken. Achter in de uitgave zijn gesprekssuggesties opgenomen.
tekst brochure: klik hier