‘Samen leven in Christus, uit de kracht van de Heilige Geest’, zo luidde het thema van de tweede bijeenkomst van het Global Christian Forum in Manado. ‘Het was wellicht de eerste samenkomst van christenen van een zo grote verscheidenheid van de hele kerkgeschiedenis!’ Dat was het commentaar dat klonk na de eerste wereldbijeenkomst van het zogenaamde ‘Global Christian Forum’, in 2007 in Kenia georganiseerd. De verscheidenheid op de tweede wereldbijeenkomst, gehouden van 4 tot 7 Oktober 2011, te Manado op Sulawesi (Indonesië), was vermoedelijk nog groter. Met zijn 287 deelnemers uit alle grote tradities die het wereldchristendom ondertussen rijk is, inclusief de Pinksterbeweging, de Evangelische beweging en de ‘Charismatische Vernieuwing’. De helft van het aantal deelnemers had trouwens een achtergrond in een van deze laatste families.
Het doel van het ‘Global Christian Forum’ is een open ruimte te creëren waar christenen van een zeer breed scala van kerken en interkerkelijke organisaties, met elkaar hun geloof delen, elkaar leren te respecteren en samen gemeenschappelijke uitdagingen verkennen en beantwoorden. Deze tweede bijeenkomst had een dubbele focus. Ten eerste wilde men stilstaan bij de grote veranderingen die zich in het wereldchristendom afspelen. Met het feit dat er meer christenen zijn in het zuiden van de wereld dan in het noorden, heeft het zwaartepunt zich dus ook in die richting verplaatst. Daarmee is het christendom een echte wereldgodsdienst geworden. Ten tweede is er de opkomst van de Pinksterkerken en de charismatische bewegingen in de loop van de laatste eeuw. Zij kleuren het gezicht van het christendom, zoals dat vanuit ‘de gevestigde kerken’ bestaat, bij met de felle kleuren van het vuur van de Geest.
Vanuit Nederlands namen naast Arjan Plaisier, scriba van de Protestantse Kerk in Nederland, en Joris Vercammen, oud-katholiek aartsbisschop van Utrecht, ook Peter Sleebos, voorzitter van de Verenigde Evangelische en Pinkstergemeenten, en Niek Tramper, secretaris van de Europese afdeling van de Evangelische Alliantie, deel aan de bijeenkomst. Verder waren ook Anmar Hayali, secretaris van SKIN, en Rhoinde Mijnals-Doth, predikante van de Evangelische Broedergemeente, aanwezig.
De slotverklaring stelt dat in een wereld die steeds meer aan gebrek aan eenheid lijdt, dit soort van samenkomsten een teken van hoop genoemd mag worden. Zo hebben de deelnemers het ook beleefd. Zij willen zich dan ook inzetten om vanuit deze inspiratie ook in ons land de nodige bruggen te slaan.
Voor de slotverklaring (in het Engels): klik hier