Je bent er niet met enkel een paar jongvolwassenen toe te voegen aan de vergadering. Je zult de hele organisatie en het systeem van vergaderen tegen het licht moeten houden.
De Raad van Kerken sprak woensdag 10 juni langdurig met een vijftal oecumenische ambassadeurs over het rapport ‘Een nieuwe generatie over geloof en spiritualiteit’, een strategische beschrijving om 20- tot 35- jarigen een volwassen plaats toe te kennen bij kerken en oecumene. De bespreking had een verkennend karakter; het is de bedoeling dat de Raad in september besluiten neemt naar aanleiding van het rapport.
De ambassadeurs maakten duidelijk dat de kerk wat hen betreft zonder omtrekkende bewegingen de eigen traditie moet uitdragen. Authenticiteit is daarbij belangrijk. Ouderen hoeven hun taalgebruik niet aan te passen bij jongvolwassenen; de doorleving van wat er gecommuniceerd wordt is wel heel belangrijk.
Verschillende Raadsleden haakten aan bij de opmerking dat jongvolwassenen een onbevangen getuigenis propageren. De opmerking dat we heden ten dage de schaamte voorbij zijn, maakte veel los. Enerzijds was er de herkenning te leven in een overgang naar een nieuwe generatie. Anderzijds waren er ook Raadsleden die aangaven juist de voorzichtigheid van de eigen tijd te waarderen, zeker als men zich realiseert dat verschillende kerken in de oorlog al te gemakkelijk een burgerlijke moraal hanteerden.
Doortastend
Jongvolwassenen zijn van harte bereid iets voor de kerk te doen. Maar ze willen niet direct voor jaren vast zitten aan een verantwoordelijkheid. Verschillende Raadsleden beaamden dat korte projecten met een doortastende bedrijfsvoering meer aansluiten bij de geest van de tijd dan de vaak al te voorzichtige kerkelijke procedures.
Eenheidsworst
Wat de jongvolwassenen betreft is het doel van de oecumene niet één kerk. ‘Jongvolwassenen hebben geen trek in een kerk als een organisatorische eenheid, die dan ook gemakkelijk verwordt tot een inhoudelijke eenheidsworst’, stond er in de rapportage. Enkele Raadsleden vroegen zich af of hiermee het perspectief van de oecumene niet al te zeer werd versmald. De jongvolwassenen vertelden dat ze de spirituele uitwisseling en de openheid onderling belangrijker vonden dan een formele structuur. Enkele ambassadeurs vertelden hoezeer internationale ontmoetingen hen op een positieve manier hebben gevormd.
Het rapport ‘Een nieuwe generatie over geloof en spiritualiteit’ is hier te lezen.
Foto: jongvolwassenen voeren onderling overleg; van links naar rechts Astrid Zomervrucht, Suzanna Vergouwe, Daniëlle Koning en Marrit Bassa.