De Raad van Kerken en de Evangelische Alliantie maken eigen materiaal voor de Week van Gebed voor Eenheid van de Christenen. Dat was de stelling die de achterliggende maand op deze website heeft gestaan. Ongeveer de helft van de surfers vindt dat zinvol, omdat je dan meer keus hebt (51,6 procent). Een grote minderheid vindt het jammer, omdat het verwarring geeft (42,3 procent). En een klein aantal surfers vindt dat er eigenlijk nauwelijks materiaal nodig is (5,9 procent). In totaal hebben 118 mensen de poll ingevuld.
De nieuwe poll gaat over de vraag hoe ruimhartig de kerk moet zijn als leden er een onjuiste, om niet te zeggen, gevaarlijke mening op na houden. Een belangrijke stroom binnen de kerk heeft de eeuwen door daarin een strak regime gevoerd. Ze schuwt de tucht niet. De oecumenische richting heeft de naam relatief ruimhartiger te zijn en meer uit te gaan van het inclusieve denken. Maar hoe inclusief kan je zijn als een flank van de kerk jou verkettert of groepen buitensluit?
De discussies speelden de laatste tijd in zowel de Protestantse Kerk als in de Rooms-Katholieke Kerk. De Rooms-Katholieken worstelen met de vraag of er voor Wiliamson een ambtelijke plaats is binnen de kerk. Hij loochent de omvang van de holocaust. Daarbij komt – eigenlijk nauwelijks aan de orde geweest in de discussies – de vraag of je mensen die zelf de waarheid in pacht zeggen te hebben ruimte moet gunnen in de kerk, wetende dat ze die ruimte zullen misbruiken om anderen uit te sluiten op het moment dat ze de macht daarvoor zouden hebben. Van een heel andere soort is de discussie in de PKN over bijvoorbeeld het standpunt van ds. Klaas Hendrikse. Zijn visie op God als niet-bestaand, maar toch nuttig, spoort volgens velen niet met de belijdenis die hij heeft beaamd toen hij predikant wilde worden. Hij kreeg er de bijnaam ‘atheïstische dominee’ van. Het roept de vraag op: hoe ver mag je visie afstaan van het belijden van de kerk?
De stelling de komende tijd luidt: Ieder die wil mag lid zijn van de kerk, ook al heeft men hele rare ideeën. We laten de ambtsdiscussie er dus nog maar even buiten. Dit is al lastig genoeg. En de keuzemogelijkheden zijn: a. oneens, de leer vraagt om zuiverheid; b. oneens, er zijn grenzen aan acceptabel onrecht; c. eens, als medekerklid kan je de dissident positief beïnvloeden.