‘Het probleem van de klimaatverandering vraagt om vindingrijkheid, om radicale voorstellen tot verandering’. Dat schrijft de Raad van Kerken in Nederland in een oproep aan haar lidkerken. De Raad vraagt de lidkerken om klimaatverandering een belangrijke plaats te geven op hun agenda’s. Naast bezinning en actie in eigen kring, willen de kerken ook een sterk appèl doen op de Nederlandse bevolking en de politiek om ernst te maken met een duurzame levenstijl.
Het is niet voor het eerst dat de kerken zich uitspreken over de klimaatverandering en de aantasting van de aarde. Veel kerken zijn al jaren actief om deze problematiek aan de orde te stellen. Tegelijk erkennen de kerken dat in de christelijke traditie soms de nadruk te sterk gelegen heeft op de mens tegenover de natuur: de mens als heerser over de natuur, die er maximaal profijt van trekt. Door de klimaatcrisis wordt het Christendom, evenals andere religies, uitgedaagd om na te gaan wat in hun traditie bijdraagt aan een oplossing en wat daarin een oplossing in de weg staat. De Raad van Kerken wil dit bezinningsproces in de komende jaren in eigen kring op gang brengen.
In dit bezinningsproces kennen de kerken aan het begrip ‘kwetsbaarheid’ een belangrijke plaats toe. “Nooit eerder in de geschiedenis is het bestaan van mensen in alle delen van de wereld, in verwevenheid met de natuur, zó in het belang van een gezamenlijk overleven met elkaar verbonden geweest. (…) De kwetsbaarheid voor en door klimaatverandering is het grootst bij arme inwoners van ontwikkelingslanden. Hun situatie verslechtert in toenemende mate door meer droogte en overstromingen. Hierdoor komen een veilige leefomgeving en voedselzekerheid in gevaar.”
Volgens de kerken heeft het rijke westen een milieu- en klimaatschuld in te lossen bij de medemensen in ontwikkelingslanden. De Raad van Kerken beseft tegelijk dat schuldgevoelens verlammend werken. Echter, zo stelt de Raad, vanuit ‘christelijke optiek is aanvaarding van eigen kwetsbaarheid, gebrokenheid en schuld een moment van vernieuwing, van nieuwe hoop en activiteit. Schuld en schuldbesef zijn geen ervaringen om bij te blijven staan, maar om doorheen te gaan.”
Wie de hele verklaring met de daarbij behorende oproep wil lezen: klik hier
Wie een bijlage wil lezen met kerkelijke uitspraken over dit thema: klik hier
Lees hier wat wij zelf kunnen doen: klik hier
Foto: Drs. Hans Schravesande, voorzitter van de projectgroep Kerk en Milieu