Overweging en gebed bij 10 december: Dag van de mensenrechten.
De Joodse Oostenrijkse journalist en emigrant Alfred Polgar (oorspronkelijke naam Alfred Polak) schreef in 1938:
“Een mens valt in het water. Hij dreigt te verdrinken. Van beide kanten springen met gevaar voor eigen leven mensen in het water om hem te redden.
Een mens wordt in zijn rug gepakt en wordt in de rivier geworpen. Hij dreigt te verdrinken. De mensen aan beide zijden van de rivier kijken met groeiende onrust naar de wanhopige zwempogingen van degene die in het water is gegooid, denkend: Als hij nu maar niet aan onze oever uit het water komt”.
Hoe pijnlijk actueel is dit beeld. We lezen en horen hoe vluchtelingen terug de zee in worden geduwd, we horen hoe een steeds groter Frontex-leger de buitengrenzen van Europa bewaakt. Langzaam maar zeker worden de vluchtelingen tot een vraagstuk, tot een probleem, tot een groep die buiten de Europese deur moet worden gehouden.
Laten we bidden
Barmhartige God,
Toevlucht is Uw Naam,
Schuilplaats voor wie bedreigd zijn.
Uw Huis is een Huis van bewaring,
een huis waar gevluchte mensen behoed worden.
in Úw ogen is ieder mens kostbaar
met of zonder de benodigde papieren.
U draagt ons op de rechten van vreemdelingen hoog te houden,
U bent woedend als uw mensenkinderen vertrapt worden,
het water in geduwd worden, vastgezet in kampen zoals op Lesbos,
opgejaagd worden in niemandsland.
‘Mensheid, waar ben je?’, roept U ons toe
‘zie je naaste, zij/hij is een mens als jij’.
Uw stem lijkt van ver te komen,
maar klinkt in iedere klacht van vluchtelingen.
Ontferm U God over hen die wanhopig zijn,
opgejaagd worden, omdat ze het lef hebben voet aan wal te zetten in onze westerse wereld,
omdat ze aanspraak maken op een deel van onze welvaart,
ons vragen om asiel, ons oproepen om te delen.
Wees Gij hun Toevlucht, hun Behoeder en Bewaarder.
Ontferm U God over ons, Uw westerse mensheid,
deel van Uw grote mensheid,
dat we in het gelaat van de ander Uw gelaat herkennen,
in de vraag van de vluchteling Uw stem herkennen,
dat we ons niet afsluiten,
ons niet wentelen in onverschilligheid of machteloosheid,
maar opstaan om recht te doen,
recht voor vluchtelingen,
hen niet afschepen met ondeugdelijke huisvesting,
hen niet vastzetten in uitzichtloze situaties,
maar hen perspectief geven,
onderwijs bieden,
een kring van betrokken mensen om hen heen
Ontferm U over ons, maak ons moedig.
Barmhartige God,
Ontferm U over beleidsmakers en politici, mensenrechtenorganisaties
en steungroepen voor vluchtelingen,
dat zij allen de gevluchte mensen als mens centraal stellen
als kinderen van U, zusters en broeders van ons allen,
dat de humaniteit weer menselijke maat wordt,
compassie hun kompas.
Inspireer hen en inspireer ons,
zoals wij hier bijeen zijn als deel van Uw wereldwijde gemeente.
Inspireer ons om zoals U Toevlucht bent, ook zelf plekken van toevlucht te zijn.
Maak ons onrustig door Uw heilige Geest nu en in de toekomst.
Amen
Bram Grandia, emeritus-predikant van de Protestantse Kerk in Nederland