Laat uw rozen ontluiken

Liefdevolle Heer, 

Hoe doet U dat toch,
een God zijn van belofte en barmhartigheid?  
De belofte van een nageslacht zo ontelbaar 
als het zand aan de oever van de zee, 
als de sterren aan een gitzwarte hemel 
en tegelijkertijd een God van barmhartigheid 
aan te roepen door ieder mens… 

Heer het duizelt ons als we denken aan uw vele schepsels. 
We raken elkaar soms volledig kwijt. 
Op momenten zijn we allemaal een nummer, 
speelbal van de leiders van onze tijd. 
Heer, help ons onze beloften na te komen, 
laat ons blijven geloven in het mens-zijn van de ander. 
Heer laat anderen niet stranden in het leven, 
omdat wij stranden in de angst en regels. 

Heer schenk ons de volhardendheid. 
Heer, vergeef ons onze gemakzucht en ons wegkijken. 
Heer, laat ons blijven strijden voor de meest kwetsbaren: 
mensen, kinderen, al vluchtend gestrand in niemandsland, 
behandeld als vee, vergeten hun wel en wee. 

Heer hoe doet U dat toch? 
U die de haren op onze hoofden geteld heeft. 
U die onmetelijk groot en eeuwig bent. 
U die in ons de liefde wil wekken. 
Hoe kan het dat ons tellen en rekenen 
verwordt tot berekenen en afrekenen? 
Heer, laat ons onvoorwaardelijk delen 
van uw liefde en genade zo groot. 

Heer breek de wetten en onze harten open. 
Breng leiderschap en durf in de polder, 
maak een eind aan de onmenselijke kolder. 
Laat uw rozen ontluiken 
uit barre, bittere wintergrond, 
in Jezus naam, in Gods naam! 

AMEN 

Lennart van Berkel, predikant van de Protestantse Kerk in Nederland in De Lier (Vredekerk)