De Wereldraad van Kerken en de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog te Rome gaven samen een document uit waarin zij pleiten voor een oecumenisch en een interreligieus antwoord op de coronapandemie. Het document verscheen op 27 augustus 2020 en is getiteld ‘Een gewonde wereld dienen in interreligieuze solidariteit. Een christelijke oproep tot reflectie en actie tijdens COVID-19 en daarna’.
In het document roepen de beide raden christenen op om samen met mensen van andere tradities te reageren op de problemen die veroorzaakt worden door de coronapandemie.
Samenwerking en solidariteit
Daar is solidariteit voor nodig en dat kan het beste bereikt worden door goede interreligieuze contacten en samenwerking. Ioan Sauca, de interim-secretaris-generaal van de WCC: ‘De coronacrisis leert ons dat interreligieuze dialoog essentieel is om elkaar te helpen en te beschermen.’
In het document wordt de triniteit genomen als model voor de interreligieuze samenwerking en solidariteit. Zoals de liefde van de Vader geen grenzen kent, zo heeft de Zoon zich verenigd met iedere mens en zo overstijgt de Geest alle grenzen. Alle mensen zijn door God geschapen en delen als broeders en zusters dezelfde waardigheid.
Het gaat dus niet alleen om samenwerking met en het helpen van andere christenen. Iedereen wordt aangesproken. Alle mensen van goede wil, ‘Wij hebben bewust ervoor gekozen om een document te maken dat ook andere religies inspiratie kan geven, vanuit hun eigen traditie’, zegt Kardinaal Miguel Ayuso Guixot, de voorzitter van de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog.
Het verhaal van de barmhartige Samaritaan illustreert dit: de Samaritaan komt uit een andere religieuze gemeenschap, maar hij is de enige die de man helpt die wordt neergeslagen en aan zijn lot overgelaten. Het verhaal laat ook zien dat we religieuze vooroordelen en culturele vooroordelen moeten overwinnen.
Zeven principes
De coronapandemie veroorzaakt ziekte en dood maar ook meer armoede, huiselijk geweld en isolement. De Wereldraad van Kerken en de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog roepen op om daarop te reageren met ‘nieuwe vormen van solidariteit die alle grenzen overstijgen’, ons open te stellen voor bronnen buiten onszelf, het sterker betrekken van jongeren en meer aandacht voor de noden van mensen in nood.
De solidariteit en actieve samenwerking is gebaseerd op zeven principes. Als eerste noemt het document een houding van ‘nederigheid en kwetsbaarheid’, gevolgd door ‘respect voor anderen’, en voor hun ‘unieke en complexe situatie’. Als derde wijst men op het belang van het bevorderen van ‘gemeenschap, mededogen en het algemeen welzijn’. Daarna volgen ‘dialoog en wederzijds leren’, ‘berouw en vernieuwing’ en ‘dankbaarheid en vrijgevigheid’. ‘Liefde’ is het zevende principe.
Berry van Oers