Maria Koningin gereformeerd

Iedere week worden er volgens de statistiek twee kerken afgestoten. Nagenoeg alle denominaties krijgen daarmee te maken. Het is dan zoeken naar een geschikte herbestemming voor het gebouw. De mooiste herbestemming ligt toch in een nieuwe kerkelijke toepassing. Soms lukt dat. Bijvoorbeeld doordat een migrantenkerk het gebouw overneemt. Of doordat een andere denominatie juist in een bepaalde regio op zoek was naar een nieuwe locatie. Die situatie deed zich deze week voor in Deventer.

Samen vieren katholieken en gereformeerden de overdracht van de Maria Koninginkerk in Deventer. De samenwerkingsgemeente 3GK (NGK, CGK en GKv) kocht onlangs één van de gebouwen van de H. Lebuïnusparochie in de Overijsselse stad. De parochie, zoals vele in Nederland, zag zich door krimp en schaalvergroting genoodzaakt de kerk te sluiten. De gereformeerde gemeenschap was juist al enige tijd op zoek naar een eigen gebouw.

Met een gezamenlijke vesperviering werd de overdracht woensdag gemarkeerd. Een viering met duidelijk gemengde gevoelens. De parochianen verwoordden het verdriet over het afscheid van de plek waar zij konden bidden, de eucharistie vieren, dopen, trouwen en waar de uitvaart van geliefden plaatsvond. Een verdriet dat de gemeenteleden van de 3GK met hen meevoelen. Voor hen overheerst de vreugde voor het vinden van een eigen thuis. Beiden benadrukken dankbaar te zijn voor het goed verlopen van het proces. Het is een troost voor de parochie dat hun gebouw kerk blijft, “een huis van en voor God.”

De zogenaamde ‘apostelkruisjes’ die zijn ingemetseld in de muren verbeelden “dat de kerk gebouwd is op het fundament van de apostelen en de apostolische geloofsbelijdenis. Dat is wat ons verbindt,” legt vicaris Cornelissen uit. Diaken Brinkhuis beaamt: “wij gaan verder op een andere plek. Hopelijk ontmoeten we elkaar hier af en toe, want we bidden tot dezelfde Heer, in dezelfde Geest en tot dezelfde Vader.” Hij wenst de nieuwe eigenaars “een heel goed huis” toe. Ds. Everts geeft aan dat de gemeente “trots en dankbaar is” het gebouw in gebruik te mogen nemen. Ook spreekt hij naar aanleiding van de brief van de apostel Petrus over de “levende stenen waaruit de tempel van God is opgetrokken. Hoe? Door ons te voegen bij de hoeksteen die Jezus is; dat is de kern.”

Attent biedt de gemeente de vertrekkende parochianen foto’s aan van de grote afbeelding die de achterwand van de kerkzaal siert. Het is een verbeelding van de vrouw uit de Openbaring van Johannes, getooid met sterrenkrans en staande op de wereldbol. Katholieken interpreteren deze figuur als Maria. Even, subtiel, wordt het verschil tussen de gemeenschappen voelbaar.

Na de dienst wordt de koffie samen genoten. Wellicht bieden dit eerste contact en deze viering aanleiding tot ontmoeting in de toekomst. Maar eerst zullen beide gemeenschappen moeten wennen aan de nieuwe situatie. Uit de voorbeden klinkt nog na: “breng uw Kerk tot eenheid, zoals u – Vader, Zoon en Heilige Geest – één bent.”

Foto’s en basistekst Fokke Wouda