Er is al tientallen jaren een uittocht van christenen uit het Midden-Oosten gaande. De laatste tijd is die in een stroomversnelling geraakt. Dat drukt ons op de vraag: Waarom moeten christenen in het Midden-Oosten blijven?
Een poging tot antwoord, méérdere antwoorden: algemeen-menselijke én christelijk-religieuze. Ze sluiten elkaar niet uit.
1. Hun goed recht – Het is een grondrecht voor iedere mens te wonen op zijn eigen geboortegrond. Niemand mag vreemdeling gemaakt worden in eigen land of worden verdreven! Christenen wonen al 2000 jaar in het Midden-Oosten, 600 jaar voordat de islam kwam. Het is ook hún woongebied.
2. Goed voor de samenleving als geheel – Een Midden-Oosten zonder christenen is slecht voor die maatschappij. In plaats van een pluriforme samenleving met verschillenden minderheden, onder wie christenen, is het Midden-Oosten een monolithische, onvrije moslim-samenleving – verstikkend! Christenen leveren – samen met anderen – vanuit hun roeping een belangrijke bijdrage aan cultuur, goed onderwijs en goede gezondheidszorg.
Tot zover de twee algemene argumenten. Hieronder de twee argumenten die daaraan zijn toe te voegen vanuit het perspectief van de christelijke kerk:
3. Goed voor de kerk, voor het wereldchristendom – Het christendom komt daar vandaan. Met name de orthodoxe en oosters-katholieke kerken vertegenwoordigen tradities die geworteld zijn in deze bakermat van het christendom: oriëntaals, semitisch. Afgesneden van hun bijbelse oorsprongsgebieden kunnen deze tradities, ook al zijn ze tegenwoordig in de emigratie gevestigd, onvoldoende tot bloei komen. Het universele karakter van de kerk ondergaat een onherstelbare amputatie.
4. Evangelieverkondiging – De Blijde Boodschap is voor heel de wereld, ook voor het Midden-Oosten. Die boodschap kan worden aangereikt door prediking, en door de gemeenschap te dienen waarin men leeft. De autochtone kerken in deze regio kiezen doorgaans voor dat laatste. Ze proberen als ‘zout der aarde’ het evangelie zichtbaar te maken in de manier van leven. Zonder een christendom, geworteld in het Midden-Oosten, wordt evangelieverkondiging als vorm van presentie onmogelijk.
Plaatselijke kerkleiders dringen er bij christenen uit de regio op aan niet weg te gaan. Maar is het verantwoord te blijven? De vier genoemde argumenten laten onverlet dat christenen soms goede beweegredenen hebben het Midden-Oosten te verlaten: economische, politieke, humanitaire, opvoedkundige. Mensen die de keus maken te vertrekken, dienen gerespecteerd te worden in hun afweging, zeker nu de regio in brand staat.