Kerkplantingen als voorbeeld

In de kerkelijke media lezen we met enige regelmaat over de pioniersgemeenten van de Protestantse Kerk in Nederland. Andere kerken hebben daarnaast eigen initiatieven, die soms ouder zijn dan wat er vanuit de PKN wordt opgezet. De kerkplantingen van de Zevendedags Adventisten zijn daarvan een goed voorbeeld. Ds. Rudy Dingjan gaf daarvan woensdag 11 november sprekende voorbeelden. Hij is al achttien jaar actief binnen de Adventistengemeenschap en heeft in die tijd circa 34 initiatieven meegemaakt, waarvan het grootste deel zich heeft doorgezet tot een betrokken gemeente.

Rudy Dingjan vertelde de Raad van Kerken dat hij omstreeks 2000 de plannen van de Adventisten kon toetsen aan de ervaringen die men in Australië heeft opgebouwd. Dat gaf een belangrijke impuls aan het werk. Een groep mensen, of het nu familieleden betreft of vrienden, komt bij elkaar en start een gemeenschap op, die kan doorgroeien naar een volwaardige gemeente. Het zijn vaak mensen die op een vergelijkbare manier in het leven staan en die hun leven gezamenlijk diepgang verlenen. ‘Spaanstaligen zoeken aansluiting bij Spaanstaligen en bluecollar zoekt aansluiting bij bluecollar’. De plaatselijke gemeenschappen krijgen veel ruimte, omdat ze daardoor tegelijk kunnen inspelen op de plaatselijke noden. ‘Alle regels toepassen kan vaak niet, omdat ze eerder een rem opleveren dan een stimulans’. In tegenstelling tot de situatie in Australië zijn het in Nederland niet per se de predikanten die een gemeenschap opstarten. De plaatselijke initiatiefnemers krijgen wel coaching vanuit de professioneel werkende predikanten.

SKIN

Verschillende nieuwe gemeenten hebben een migrantensamenstelling. Anmar Hayali, coördinator van SKIN (Samen Kerk in Nederland), kon daar ter vergadering goed op aansluiten. Hij legde de Raad uit welke ontwikkelingen het afgelopen jaar de agenda van SKIN hebben bepaald. Hij noemde zaken als het vinden van geschikte huisvesting voor migrantenkerken, het toerusten van de leiding en het uitbouwen van de regionalisering. Zoals er een uitgebreid netwerk van SKIN-kerken is ontstaan in Rotterdam, zo wil men nu ook in Amsterdam werken aan de infrastructuur. Vanuit de vergadering werd er aangedrongen op nog verdere samenwerking van SKIN met de Raad van Kerken.

Vluchtelingen

De Raad sprak tenslotte over de vluchtelingen in Nederland. Er waren verschillende bemoedigende initiatieven, waaruit blijkt dat vele kerkelijke vrijwilligers zich inzetten voor de goede opvang van ontheemden. Iemand noemde het voorbeeld van Zaandam, waarin een tentenkamp voor 500 vluchtelingen is ingericht. Vlak tegenover het tentenkamp is een kerk te vinden, die inmiddels diverse uren geopend is om de vluchtelingen bij te staan en gezamenlijke activiteiten te beleven zoals taalles en het maken van muziek. Ds. Karin van den Broeke vertelde dat ze onlangs een ééndaagse bijeenkomst in München heeft bijgewoond vanuit de Wereldraad. Daar werd benadrukt dat de kerken hun inzet zo moeten proberen vorm te geven dat de steun voor christenen niet tegelijk vormen van islamofobie of vreemdelingenhaat in de kaart speelt. Een andere afgevaardigde ter vergadering onderstreepte de analyse en riep tegelijk op de onderbuikgevoelens van sommige mensen wel bespreekbaar te blijven maken.

Jeanne van Hal van het Leger des Heils verspreidde onder de Raadsleden een recente versie van de Strijdkreet, helemaal ingevuld vanuit de zorg voor vluchtelingen. De uitgave eindigt met een tekening van bootvluchtelingen en een Engelse tekst, waarin onder meer staat: ‘Two worlds, one planet / One sky, no hope / My heart drowns in sorrow / Knowing you are out there on your own / I Chase my future / You left your past / Not knowing if tomorrow / You will be free at last’.

Oproep 

Priester Samuël Dogan van de Syrisch-Orthodoxe Kerk verzocht bilateraal de Raad van Kerken om plaatselijke kerken te wijzen op de mogelijkheid vluchtelingen met een Syrisch-Orthodoxe achtergrond door te verwijzen naar de parochies in Twente (Hengelo bijvoorbeeld waar Samuël Dogan priester is) of Amsterdam. Ze kunnen dan – soms met steun van een diaconie – op zondagen de parochie opzoeken en gesterkt worden door hun geloofsgenoten. De situatie voor de christenen onder de vluchtelingen is niet altijd even gemakkelijk. Verschillende van hen ervaren de situatie als pestend. Contact met de Syrisch-Orthodoxe gemeenschap kan helpen hen te bemoedigen en te sterken. Als plaatselijke raden, kerken, parochies individuele gelovigen uit asielzoekerscentra willen doorverwijzen kan dat (priester Abuna Samuël Dogan, De Syrisch-Orthodoxe Kerk van St. Johannes, Helmerstraat 1, 7551 BR Hengelo, Tel: 074-2910053 / tel: 053-4771240; reguliere gebedstijden: zaterdag: 17:00 – 17:45 Vespers (Wintertijd 16:00), zondag: 07:45 – 10:30 mis.

Foto’s:
1. Ds. Rudy Dingjan
2. Overzicht van de vergadering
3. Links Anmar Hayali en rechts Aboena Samuël Dogan (contactpersoon voor plaatselijke kerken die in de buurt leden van de Syrisch-Orthodoxe gemeenschap in contact willen brengen met een geloofsgenoten elders of een pastor).