‘We intend to move together’ verklaarden de deelnemers aan de tiende Assemblee van de Wereldraad van Kerken in Busan met een knipoog naar de uitspraak van de eerste Assemblee, in 1948 in Amsterdam. Daar zei men: ‘We intend to stay together’. Dominee Karin van de Broeke, de preses van de synode van de PKN en de Oud-Katholieke aartsbisschop Joris Vercammen vertelden hierover tijdens de bijeenkomst die de Utrechtse Raad van Kerken in Utrecht organiseerde om te horen over de uitkomsten van Busan. De gedelegeerden spraken bij de afsluiting van de Assemblee met elkaar af om een pelgrimage te ondernemen: samen op pad te gaan; ‘ons voegen in de beweging van God naar gerechtigheid en vrede’, zo noemde dominee v.d. Broeke het. Zij vergeleek het met het Conciliair voor Gerechtigheid, Vrede en Heelheid van de Schepping dat vanaf 1985 liep en waaraan velen in de kerken een goede herinnering 
bewaren. Het zou een proces moeten zijn dat doorloopt naar de volgende Assemblee, over 8 jaar, waarin de onderwerpen en documenten die in Busan centraal stonden, aan bod kunnen komen.
Beide gedelegeerden vertelden met enthousiasme over de centrale thema’s van Busan. Dominee v.d. Broeke, die ook beelden van de Assemblee liet zien, was geraakt door het missiedocument ‘Samen voor het leven’ (voor de brochur: klik hier) , dat spreekt over missie vanuit de marge. Ze had ervaren dat het je veel doet wanneer je luistert naar wat er uit die marges op je af komt. Tijdens de Assemblee was er in het officiële programma en in de workshops veel ruimte voor de verhalen van mensen in situaties van discriminatie en achterstelling. Roel Aalbersberg, die in Busan was voor twee workshops van ICCO en Kerk in Actie vertelde hoezeer dergelijke verhalen in de workshop indruk maakten. In de druk bezochte workshop
over de rechten van seksuele minderheden hoorden velen voor het eerst de verhalen van homo’s en transgenders over hun leven en geloof en ze werden daardoor geraakt. Aartsbisschop Vercammen sprak onder meer over de tekst over de eenheid, die momenteel in het Nederlands vertaald wordt zodat die ook in de lokale kerken gebruikt kan worden. Want daarvoor is deze tekst ook bedoeld, en men hoopt dat de tekst net zo’n rol kan gaan spelen als het bekende Lima-rapport over doop, ambt en avondmaal. We zijn geroepen tot zichtbare eenheid, stelt het document en verbindt die eenheid met de eenheid van de mensheid en de eenheid van de schepping. De verhalen en beelden van de inleiders gaven een –voor zover mogelijk- compleet beeld van wat er in Busan speelde. Zodanig, dat de aanwezigen vroegen of zij hun inleidingen niet konden bundelen, zodat het mogelijk is deze verhalen ook in de lokale kerken aan de orde te stellen. Van de Broeke en Vercammen namen die suggestie mee: er volgen meer rapportages (bijvoorbeeld op 22 november in Utrecht: zie de agenda op deze website), en wellicht is het mogelijk van het geheel een bundeling te maken. Op de inleidingen volgde een betrokken discussie met de deelnemers, die hoopten op een goede doorwerking in de kerken. Die moeten nu samen plannen gaan maken om zo uitvoering te geven aan de oproep van de Assemblee om samen op pad te gaan naar gerechtigheid en vrede. Maar vergeet vooral niet, zo werd er gezegd, om ook aan te geven wat er al bereikt is in de oecumene. Want veel mensen zijn zich helemaal niet bewust dat wat we nú met elkaar hebben, het resultaat is van het werk in de oecumene van de afgelopen decennia.