Jan Huijgen is lid van de werkgroep Ecologische Duurzaamheid. Hij woont in Bunschoten. Zijn verhaal is opgenomen in de bundel ‘Altijd de beste willen zijn’, met verschillende succesvolle mensen uit Bunschoten-Spakenburg. De bundel werd 18 november gepresenteerd. Jan Huijgen wordt gepresenteerd onder de noemer ‘boer en filosoof’. ‘Hij leert kinderen dat melk niet uit de supermarkt maar uit de koe komt’. Sjaak van de Groep en Gerda Kalmann tekenen zijn profiel, een paar fragmenten:
‘Het verhaal van de huidige boerencultuur wordt aan de Bisschopsweg … geïllustreerd. Links de multifunctionele boerderij van Jan Huijgen, de Eemlandhoeve. Rechts boer Schaap, de grootste boer, met een gerobotiseerde boerderij. Een hightech boer met mest-, melk-, en voerrobots. Met zoveel mogelijk koeien probeert Schaap zijn bedrijf draaiende te houden, en dat is niet eenvoudig met lage melkprijzen. Met de Eemlandhoeve is Jan Huijgen de ‘breedste boer’. Deze twee bedrijfsstrategieën staan symbool voor de twee ontwikkelingsrichtingen in de landbouw. Boer en filosoof Huijgen veranderde zijn bedrijfsvoering begin jaren negentig van een klassiek landbouwbedrijf in een multifunctionele boerenonderneming, een boerderij-plus. Hoe voorziet hij in zijn levensonderhoud? Huijgen heeft zoogkoeien en verkoopt biologisch vlees in de winkel waar ook biologische appelsap en honing te koop is. Schoolgroepen kunnen tegen een vergoeding educatie krijgen over het boerenleven en de natuur. ‘Hoeveel jongeren weten nog dat melk uit de koe komt?’, vraagt Jan zich af. ‘Sommige kinderen denken dat een supermarkt melk produceert’. De Eemlandhoeve huisvest een zorgboerderij waar onder meer mensen met een verstandelijke beperking dagactiviteiten kunnen doen. En zakenmensen kunnen vergaderruimten huren en een boerenlunch nuttigen’.
‘Het moeilijkste was de kerkcode. Het kraken daarvan raakte hem diep. Huijgen was met zijn gezin lid van de vrijgemaakte Noorderkerk. Hij was twee jaar ouderling geweest, en getrouwd met Maaike, de dochter van dominee Mostert. ‘Mijn vrouw had geestelijke honger en ging shoppen bij een evangelische huisgemeente. Ze kwamen met drie man sterk van de Noorderkerk, bij ons thuis om Maaike onder druk te zetten niet meer te gaan. Mijn vrouw mocht vanwege haar bezoek aan de evangelische huisgemeente geen doopvragen beantwoorden bij de doop van mijn jongste dochter Marith in de Noorderkerk. Ze ging daarom weer ergens anders shoppen en kwam toen onder de kerkelijke tucht te staan, een ingrijpende kerkelijke strafmaatregel’. Jan probeerde het drietal een spiegel voor te houden. ‘Ik confronteerde ze: mijn vrouw heeft geestelijke voeding nodig, die vindt ze kennelijk niet in de Noorderkerk. Toen werden ze boos, en kwam ik ook onder de tucht te staan’. Het gezin Huijgen maakte zich vrij van de vrijgemaakte kerk, en kreeg er iets tastbaars voor terug. ‘Ik heb mijn houvast elders gezocht, en ben nu dieper verbonden met mijn Heiland en geloofsgenoten. En wonderlijk: er komen verschillende kerkgenootschappen op de Eemalndhoeve voor retraite, toerusting of zelfs een gemeentelijke startdag. Dat is de ode van het Koninkrijk: wie durft los te laten, krijgt overvloedig terug’.