Europese wandelgangen

De Europese kerken zijn in beweging. De onderlinge samenwerking staat voor een wezenlijke verandering, waarover in 2012 en 2015 beslissingen worden genomen. Een reorganisatiegroep legt de laatste hand aan voorstellen waarop de kerken in de loop van 2012 mogen reageren. In juli 2013 vindt er vervolgens een assemblee plaats waarop de nieuwe constitutie in eerste lezing moet worden vastgelegd.

De reorganisatiegroep heeft de contouren inmiddels klaar, de laatste punten en komma’s worden gezet. Tijdens een laatste bijeenkomst in Manchester werden de besprekingen afgerond. Dat was op maandag 24 oktober. Kern van de voorstellen is een verdere uniformering van de organisatie. Daarbij komen allerlei punten aan de orde, zoals de tot op heden bestaande ingewikkelde commissiestructuur, de verdeeldheid over diverse locaties (Geneve, Brussel en Straatsburg) en de diverse directies.

In de wandelgangen van de reorganisatie gaat het over allerlei actuele onderwerpen. Op Europees niveau brengt de financiële situatie in Griekenland de tongen in beweging. De kerken zijn op dat punt opvallend rustig. Een vertegenwoordigster van de Griekse kerken zei dat de kerken in eigen land in toenemende mate sociale noodverbanden moeten leggen en dat de kerken de deuren langer openen om mensen op te vangen. Van een Europese solidariteit tussen kerken merkt men weinig.

De bijeenkomst van de reorganisatiegroep vond plaats in het Luther King College in Manchester. De werkwijze van het college staat stereotiep voor de veranderingen in Europa. Graham Sparkes, de nieuwe president, maakte dat duidelijk aan de hand van de geschiedenis van het college. De onderwijsinstelling is in 1874 gevormd als The Manchester Baptist College. In de jaren tachtig van de vorige eeuw gingen diverse andere denominaties meedoen, zoals de methodisten, de unitariërs en de verenigde reformatorische kerk. Op dit moment is er zelfs een islamitisch student die zich bezint op de persoonlijke relatie met Mohammed ten einde zijn geloof te verdiepen.

Ook kwam in de wandelgangen de situatie in Engeland zelf aan de orde. Afgelopen zomer vonden er rellen plaats in diverse steden. De citypastores van de Anglicaanse kerk in Liverpool, Manchester, Birmingham, Londen en Bristol spraken elkaar onlangs nog over de situatie. De onlusten worden gezien als vormen van agressie en onzekerheid, die ontaardden in hebzucht. Het zijn met name de kerken plaatselijk die de verwerking begeleiden. Opvallend is de rol die de sociale media ook in deze crisis hebben gespeeld en met name in de versnelde ontsporing van de situatie. Twee van de raddraaiers die slechts vanachter de pc de zaak op scherp zetten hebben dan ook zware juridische straffen gekregen. In de analyse wordt ook meegenomen de gedachte dat het gaat om een generatie van jonge mensen die voor het eerst niet verder komt dan de generatie voor hen, maar die gedeeltelijk pas op de plaats moet maken, zowel intellectueel als financieel en zoekt naar de juiste reactie daarop.

Vanzelfsprekend zijn er ook luchtiger onderwerpen die in de pauze de ronde doen. Zoals de christelijke achtergrond van nogal wat voetbalclubs in Engeland. Diverse clubs zijn ontstaan vanuit een christelijke setting. Darlington bijvoorbeeld heeft een duidelijke link met de Quakers. En Southampten heeft de bijnaam The Saints en dat laat aan rooms-katholieke affiniteit niets aan duidelijkheid te wensen over. Diverse clubs hebben nog steeds chaplains aan zich verbonden, zeg maar een soort geestelijke begeleiding.

Foto:
Een vredessymbool aansluitend bij de twee fameuze voetbalteams die Manchaster levert aan de Premier Legue te vinden in een park in Manchester
Binnenplaats van het Luther King College in Manchester