Denken in pallets

Het terrein bij Walibi is in de loop van vrijdag volgestroomd met campinggasten en dagjesmensen. Meer dan 50.000 mensen zijn bijeen op een paar vierkante kilometers. Een verkeersregelaar bij de ingang roept door een telefoon: ‘Jullie moeten een nieuw pallet brengen met programma’s. We zijn er door heen’.  Bij Opwekking denkt men niet in exemplaren of doosjes; men denkt in pallets.

Bert de Jong, coördinator voor Veelkleurig Getuigen, waarin ook de Raad van Kerken meedoet, is aan het wereldje gewend. Met gespannen verwachting toont hij de tent bij het hoofdterrein, waar zitjes zijn geplaatst in het paviljoen, een podium is aangebracht en een stuk of tien grote banners in kort bestek de geschiedenis vertellen van honderd jaar zendingsgeschiedenis vanaf Edinburgh 1910.

Op de hoogtijdagen van Opwekking serveren de zendingsorganisaties diverse buitenlandse gerechten. De Raad van Kerken is aanwezig met op de presentatietafels give-aways, zoals de douche-zandlopers, torarolletjes, freecards van de Gebedsweek en natuurlijk exemplaren van het Oecumenisch Bulletin.

Ook Bert de Jong denkt in pallets. Achter het paviljoen laat hij zeven pallets zien met de uitgave ‘Geef een gezicht aan elkaar’. Allemaal exemplaren om het bezoek van Opwekking een blijvende herinnering te geven aan de veelkleurigheid van het christendom in Nederland. Voor de Raad van Kerken ook uniek om in zo’n samenwerkingsverband mee te doen, waarbij 25.000 exemplaren van de uitgave zijn gemaakt en er meer dan 50.000 mensen kennis nemen van het thema.

Het bijna honderd pagina’s dikke programma-tijdschrift gaat uitvoerig in op het zendingsjubileum. Het programma meldt in dikke vette letters op zaterdag ‘Multiculturele viering 100 jaar zending’. En: ‘Spreker Tom Marfo. Thema: Veelkleurig getuigen’.

In een openingsartikel gaat organisator Joop Gankema in op het vijftigjarig jubileum van de organisatie Opwekking en het veertigjarig jubileum van de uit de klauwen gelopen conferenties. Ben en Wiesje Hoekendijk startten met de ontmoetingen; ze lokten enkele honderden mensen naar  Vierhouten. Inmiddels zijn er vele ook niet-evangelische christenen die de weg naar de bossen bij Biddinghuizen hebben gevonden; waar het hele circus is neergestreken omdat het dorpje Vierhouten de toevloed van mensen al lang niet meer kon herbergen.

Joop Gankema vertelt dat een belangrijk aandachtspunt inmiddels het aantal vrijwilligers is. Het kost moeite om de gaten die de oude generatie laat vallen op te vullen met jonge recruten. En dat is wel nodig om het prijsniveau allemaal aanvaardbaar te houden en het broodje gehakt dat nu 1,25 euro kost niet in prijs te laten oplopen richting 6 euro.

In het programmablad ook een dubbelgesprek met Adri Veldwijk, directeur van de Evangelische Zendingsalliantie en Wout van Laar, binnenkort afscheid nemend directeur van de Nederlandse Zendingsraad. Op de vraag waar Wouter van droomt, zegt hij: ‘Ik droom van migrantenkerken en gevestigde kerken die samenwerking vinden in zending voor God. We kunnen zo laten zien aan de samenleving hoe je omgaat met etnische verschillen. Maar er blijven ook zorgenpunten: bijvoorbeeld het naar binnen gericht zijn van veel kerken. We moeten leren buiten eigen muren te denken. Buiten Europa zijn kerken vaak meer mission-minded, denken ze veel minder in termen van rooms, evangelisch en protestants. We moeten ons minder door tegenstellingen laten leiden. Laten we samen, alle kerken en stromingen, de wereld iets laten ervaren van de hoogte en diepte van de liefde van Christus in een universele, ‘katholieke’ kerk’.

Adri Veldwijk vult aan: ‘Er lijkt inderdaad een causaal verband te zijn tussen de leegloop van kerken en niet missionair bezig zijn in diezelfde kerken. Wat wij kunnen doen is aandacht vragen voor de verschillende manieren van missionair bezig zijn’.