De doopsgezinden zouden nog wel een stapje verder willen gaan om de partijen in het Midden-Oosten nog meer oog te laten krijgen voor elkaar. Dat schrijft de Broederschapsraad in een toelichting op een verklaring onder meer van de Raad van Kerken.
De Broederschapsraad ondersteunt de verklaring van het Centraal Joods Overleg, de Raad van Kerken in Nederland en het Contactorgaan voor Moslims en Overheid over Gaza. De drie organisaties vertegenwoordigen een grote en veelkleurige achterban, stelt men, en dat betekent dat de oproep tot vrede breed gedragen wordt.
‘Tegelijk mogen we ons realiseren, dat het slechts een eerste stap is. Hopelijk zullen vertegenwoordigers van deze drie belangrijke religieuze stromingen elkaar blijven ontmoeten, ook op plaatselijk niveau. Dan pas kun je de andere ‘partij’ ten diepste leren kennen in zijn en haar pijn, angst, woede en verdriet’.
Vanuit de doopsgezinde traditie benadrukt de Broederschap, dat ook daadwerkelijke vredesactie noodzakelijk is. ‘Wat WereldWerk, Eirènè, MCC, de stichting COME en andere organisaties zoals Kerk en Vrede en IKV/Pax Christi op dat gebied doen, verdient onze volledige steun. We hebben immers vanuit onze traditie een bijzondere opdracht tot verzoening, trauma-healing en mediation’.
De Broederschapsraad hoopt dan ook, dat doopsgezinden en doopsgezinde gemeenten de verklaring over Gaza in eigen omgeving aan de orde willen stellen en de dialoog met anderen actief zoeken, en tegelijk het vredestichtende werk in het Midden Oosten, waarmee de doopsgezinden zich verbonden voelen, ondersteunen door gebed en met materiële middelen.
De tekst van de drie organisaties luidt als volgt:
Aan synagoges, kerken en moskeeën in Nederland
Nu de twee partijen hebben uitgesproken de wapens te willen laten zwijgen staan we gezamenlijk voor de opdracht de weg van de vrede in te slaan; zowel in het Midden-Oosten als in ons eigen land. Het Hebreeuwse woord voor vrede en het Arabische woord kennen dezelfde medeklinkers. Er is hetzelfde verlangen naar ‘sjalom’ en ‘salam’, naar ‘vrede’ en ‘heelheid’.
Na zoveel jaren van achterdocht, onveiligheid, zoeken, tasten naar samenleven en samenwerken voorbij de demarcatielijnen, hebben er veel gewelddadigheden plaatsgevonden en wij zien in ontzetting het versplinterde aangezicht van de ander in S’derot en Gaza.
Onder de Palestijnen in Nederland heerst er grote ongerustheid over het lot van hun familieleden in Gaza. Joden in Nederland maken zich eveneens ernstig zorgen over de veiligheid van hun familie in Israël die in de aan Gaza grenzende gebieden woont. De oorlog in en rond Gaza geeft in Nederland aanleiding tot emotionele en heftige onderlinge discussies. Dit geldt voor zowel de joodse gemeenschap, als de moslim gemeenschap. De goede relaties die tussen moslims en joden zijn opgebouwd komen onder druk te staan. Ook de christenen daar en hier laat dit niet onberoerd. Aan de ene kant is er het diep verankerd gevoel van verbondenheid met het Joodse volk en een veilige staat Israël. Aan de andere kant is er het medegevoel met het Palestijnse volk en hun recht op een onbedreigde toekomst in eigen staat.
Wat ons allen verbindt is de overtuiging dat het kind nimmer het kind van de rekening mag zijn, maar eindelijk aan weerszijde van demarcatielijnen het kind van de hoop hoort te wezen. Wat ons verbindt is het intense verlangen om de uitgesproken intentie van de grote meerderheid van de Israëli’s en Palestijnen om naast en met elkaar te leven in vreedzame nabuurschap actief te ondersteunen. Dat er eindelijk een duurzame oplossing wordt gevonden voor het conflict tussen recht voor de een en recht voor de ander. Dat er een plaats mag zijn waar de kinderen ongeacht hun achtergrond onbekommerd op straat kunnen spelen, zonder angst voor raketten, bommen, of zelfmoordaanslagen.
Wij zijn ervan overtuigd dat de boodschap van jodendom, christendom en islam de vrede dient. Wij zien onze medemensen op aarde als onze naasten die we moeten liefhebben en bijstaan. De diepste bedoeling van onze godsdiensten is dat de volkeren op aarde rechtvaardig en barmhartig met elkaar omgaan. Wie één mens redt, redt een hele wereld. De heilige boeken van het jodendom, het christendom en de islam verwoorden elk op een eigen manier de gouden regel: hebt uw naaste lief als uzelf.
Als vertegenwoordigers van drie religieuze richtingen in Nederland lopen we al enige tijd samen op waar het gaat om de boodschap van saamhorigheid in de samenleving. We wijzen de polarisatie af. Met Chanoeka, Kerst, Nieuwjaar en Muharram (het islamitische Nieuwjaar) hebben we een gezamenlijk getuigenis van vrede gegeven. Onze godsdiensten zoeken een uitweg in de weg van de dialoog. Er is moed voor nodig om in deze situatie met elkaar in gesprek te gaan, om te luisteren naar de ander en wat die ander aan pijn, woede, verdriet en angst heeft, maar ook naar wat die ander aan hoop in zich draagt. Dit is de enige weg die werkelijk tot vrede leidt.
Het Centraal Joods Overleg
De Raad van Kerken in Nederland
Het Contactorgaan voor Moslims en Overheid