Verschillende suggesties om uit te kiezen:
Doe een vertelkleed om en neem een stok in je hand.
Vertel (liefst uit je hoofd):
‘Ik ben … (bijvoorbeeld Levi als je een man bent of Chaja als je een vrouw bent)
Ik ben zo blij. We zijn eindelijk vrij.
Je moet weten dat we gevlucht zijn voor de boze koning. We moesten keihard voor hem werken en als we niet hard genoeg opschoten, kregen we klappen. Als loon kregen we wat te weten en verder niets.
Het was vaak bloedheet, maar we mochten niet drinken of in de schaduw gaan zitten. En toen kwam Mozes. Mozes had vroeger bij de boze koning gewoond, maar hij was gevlucht en nu kwam hij terug om ons te helpen. Mozes vertelde ons dat God ons met zíjn hulp wilde laten ontsnappen, maar dat was erg moeilijk. Natuurlijk kregen we weer een beetje moed.
Er gebeurden allemaal nare dingen bij de mensen die ons vasthielden en die mensen werden bang, omdat Mozes telkens vertelde dat God ons wilde bevrijden en terugbrengen naar ons eigen land.
Op een nacht is het gelukt om weg te komen. We hadden stiekem alles klaargemaakt en ingepakt. Het was heel spannend. We waren met een grote groep mensen en we hadden dieren bij ons.
We namen niet de grote weg, maar Mozes wist een andere, moeilijkere weg.
Na een poosje konden we niet verder. Voor ons was een Rietzee met water en achter ons kwamen de soldaten van de boze koning om ons terug te halen. We waren doodsbang, maar toen ging het waaien en de wind blies het water weg en het droge kwam tevoorschijn.
Neem een glazen kopje met daarin een laagje water. Laat de kinderen met een rietje in het kopje blazen. Wat gebeurt er? Kun je de bodem zien?
Mozes bleef bij het water staan en wij renden over het pad recht door zee.
Toen we allemaal aan de andere kant waren, ging de wind liggen en daar stonden de soldaten. Ze konden geen kant meer op. Sommigen probeerden het nog, maar de wielen van hun wagens zakten weg in de blubber.
Niemand kon ons meer inhalen. We weten zeker dat het God is die ons heeft gered.
En toen was het feest. We dansten en zongen:
(improviseer een melodietje of laat de kinderen dat doen. Gewoon ieder voor zich laten zingen is ook leuk. Kijk wat er gebeurt. Laat de kinderen vrij bewegen door de ruimte. Vier de vrijheid!)
‘We waren als de dood zo bang,
maar God bracht ons het water door
God, wat goed! Bedankt!’
Liedsuggestie:
‘Zomaar te gaan’ uit het Liedboek nr. 806, couplet 1
Zet de kinderen in een lange rij en loop onder het zingen van dat lied door de ruimte. Loop zelf voorop met een stok in je hand…
Zorg voor een groot blauw kleed. Koop daartoe goedkope voeringstof of iets dergelijks op de markt.
Maak twee delen met klittenband aan elkaar. De kinderen mogen ‘golven’ maken door met het kleed te wapperen.
Aan het eind worden de twee delen uit elkaar (dat kan gemakkelijk door het klittenband) gehaald zodat er een ‘pad’ ontstaat door het water.
TIP
In de kerk wordt een gedeelte van de banken bedekt met een super groot blauw kleed. Doe dat aan beide zijden van het middenpad. Laat het middenpad vrij. Door het over de stoelen of banken te draperen, lijken het golven. De mensen gaan door de zee naar hun plaatsen
Voor de oudere kinderen:
Laat het gedeelte zien van de tocht door de zee uit ‘De prins van Egypte’ (DVD)
Hang een groot vel papier op of neem een whiteboard en schrijf daar in het midden het woord ‘Slaaf’ op. Om het woord heen schrijven de kinderen met een stift op waar ze aan denken bij het woord ‘slaaf’.
Vertel hoe vroeger mensen tot slaaf gemaakt werden.
Wanneer was je een slaaf? (Slaven moesten werken zonder er voor betaald te krijgen. Ze hadden geen vrijheid.)
Wat zou een slaaf het liefste willen?
Vertel het verhaal van de slavernij in Egypte en de bevrijding door Mozes.
De kinderen plakken van smalle strookjes papier ringetjes die in elkaar grijpen als een lange ketting met schakels.
Zet de kinderen naast elkaar met steeds een stukje van de slinger tussen hen in van kind naar kind….
De kinderen gaan zo ‘geketend’ terug naar de kerk in een lange rij.
Vooraan in de kerk verbreken ze de keten en roepen: ‘Eindelijk vrij’.
Draai van de CD ‘Dromen durven delen’ het nummer Schouder aan schouder van Marco Borsato
We staan schouder aan schouder, ik kijk even opzij
de blik in jouw ogen zegt alles voor mij
de wereld ligt open, kansen genoeg
wie bang is voor fouten doet het nooit goed
zon of regen, wind mee of tegen
als we schouder aan schouder staan
zal het vanzelf gaan
blind van vertrouwen, aan een half woord genoeg
schouder aan schouder, alsof iemand je draagt
het mooiste ligt voor ons
als we schouder aan schouder staan
Schouder aan schouder, hetzelfde doel
Uit hetzelfde hout met het zelfde gevoel
Wat er gebeurt alles kunnen we aan
Zolang we maar schouder aan schouder staan
Zon of regen, wind mee of tegen
Als we schouder aan schouder staan, enz.
Als afsluiting
We geven elkaar een hand, zo zijn we met elkaar verbonden….
Helemaal vanzelf gaan de dingen niet, dat weten we best.
Samen, schouder aan schouder komen we een stuk verder,
maar toch kunnen we niet zonder de allesomvattende zorg van God
waarop we mogen vertrouwen! |